Nowa Huta
Nowa Huta to najważniejsza kreacja urbanistyczna powojennego Krakowa i kluczowe osiągnięcie polskiej architektury okresu socrealizmu. Spacer poświęcony najstarszej części Nowej Huty przybliża historię rozwoju dzielnicy oraz pokazuje różnorodność polskiej architektury tego okresu. Oprócz Placu Centralnego przedstawia historię modernistycznego Bloku Szwedzkiego oraz Arki Pana w Bieńczycach.
Trasa nowohucka obejmuje właściwie dwie dzielnice – „starą” Nową Hutę, w założeniu socrealistyczne samodzielne miasto oraz Bieńczyce, jedną z pierwszych realizacji dzielnicy mieszkaniowej w Krakowie, opartej o modernistyczne zasady kształtowania przestrzeni miasta. Szlak w Nowej Hucie rozpoczyna się w Sektorze D – pierwszej po okresie odwilży realizacji urbanistycznego modernistycznego osiedla. Kolejne punkty na mapie to przede wszystkim budynki użyteczności publicznej – Nowohuckie Centrum Kultury z zachowanym interesującym wyposażeniem wnętrz, Kino „Światowid” łączące w sobie cechy socrealizmu i modernizmu, oraz Państwowa Szkoła Muzyczna z dużą, wielobarwną mozaiką. Modernizm w Nowej Hucie to także budynki eksperymentalne, sąsiadujące ze sobą Bloki: Francuski i Szwedzki – laboratorium eksperymentów z nową architekturą. Szkoła na os. Teatralnym jest elementem wielkiego projektu PRL: budowy tysiąca szkół na tysiąclecie państwa polskiego. Wzniesiona tuż obok miejsca, w którym miał stanąć pierwszy w dzielnicy kościół zapowiada kolejny punkt na mapie – znakomitą Arkę Pana w Bieńczycach. Trasa kończy się w byłej Stołówce Pracowników Huty im. Lenina, w której pomimo późniejszych przekształceń, wciąż dostrzec można charakterystyczne dla powojennego modernizmu dynamiczne linie ścian i dachów.
13
Obiekty na tej trasie
Szlak modernizmu
Inne trasy
Krowodrza
W okresie międzywojennym dawną podkrakowską wieś Krowodrza wypełniły luksusowe kamienice i wille. Osią nowego założenia była Aleja Juliusza Słowackiego, a sercem ozdobiony monumentalnymi nowoczesnymi budynkami Plac Inwalidów. Spacer pokazuje najciekawsze przykłady budownictwa mieszkaniowego tego okresu.
Godła Kamienic
W okresie międzywojennym szybko rozbudowywany Kraków przywrócił i rozwinął tradycję umieszczania godeł nad wejściami do nowopowstałych kamienic. W ten sposób powstała bogata i rozsiana po całym mieście galeria płaskorzeźb, malowideł ściennych, rzeźb figuralnych, które tworzyli najlepsi krakowscy artyści. Trasa przybliża wybrane przykłady tego wyjątkowego, krakowskiego fenomenu.
Półwsie Zwierzynieckie
Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.
Stare Miasto
Krakowskie Stare Miasto rzadko kojarzone jest z modernizmem. Tymczasem po wielkim pożarze miasta w 1850 roku średniowieczny rdzeń Krakowa przeszedł radykalną wymianę zabudowy, którą kontynuowano w okresie międzywojennym. W centrum miasta wznoszono wówczas luksusowe kamienice, a w jego bezpośrednim sąsiedztwie wielkie budynki publiczne, siedziby banków i instytucji państwowych.