Wykłady

Le Corbusiera uważa się czasem za twórcę modelu modernistycznych blokowisk (choć nie zrealizował żadnego blokowiska). Bloki szwedzki i francuski zaś postrzegane są jako pierwsze, odwilżowe budynki w socrealistycznej Nowej Hucie, nawiązujące do zachodnioeuropejskich wzorów powojennego budownictwa mieszkaniowego, tym kontekście także do jednostki mieszkaniowej Le Corbusiera. W wykładzie dr Dorota Jędruch przygląda się bliżej temu modelowi i jego genezie, a także francuskim i szwedzkim blokom we Francji i w Szwecji w późnych latach 50. i zastanawia, jaka faktycznie może być geneza nowohuckich rozwiązań.

Projekt Krakowskie szlaki architektury jest współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

Zabieramy Was na spacer po Przegorzałach: miejscu, gdzie obok siebie można zobaczyć kilka spośród najciekawszych lub szczególnie ważnych dla rozwoju miasta realizacji: willa Szyszko-Bohuszów, Zamek Wartenberg, pracownię Romana i Heleny Husarskich, kościół z mozaikami ich autorstwa oraz Kolegium Polonijne UJ. Historia tych miejsc odsłania kolejne rozdziały historii miasta. O architekturze Przegorzał oraz dziejach twórców stojących za budynkami opowiada Michał Wiśniewski.

Nowa Huta to jeden z największych programów urbanistycznych zrealizowanych w Polsce w XX wieku. Budowana od 1949 roku, początkowo jako idealne socjalistyczne miasto z czasem stała się ogromnym nowoczesnym założeniem urbanistycznym i największą dzielnicą mieszkaniową Krakowa. Jej historia odsłania wszystkie możliwe problemy, z którymi borykały się polskie miasta po drugiej wojnie światowej, pokazuje takie zjawiska jak szybki napływ ludności, skrajne realia bytowe mieszkańców, postęp technologiczny, presja polityczna, narodziny społeczeństwa obywatelskiego. Nowa Huta to także temat artystyczny i literacki oraz dzieło sztuki realizowane przez szeroki zespół architektów i architektek związanych z Miastoprojektem Kraków, które wpisuje się w szerokie ogólnoświatowe zjawisko budowy nowych miast okresu powojennego. Od chwili powstania była postrzegana przez pryzmat licznych mitów i stereotypów, współcześnie jest najbardziej zieloną dzielnicą Krakowa. Celem spotkania jest przedstawienie architektonicznej historii Nowej Huty, pokazanie kolejnych etapów jej rozwoju, przedstawienie historii osób zaangażowanych w jej realizację, a także skonfrontowanie ich prac i metod z innym podobnymi projektami, które realizowano w Europie po 1945 roku.