Korzystając z tej witryny, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie. Możesz zmienić ustawienia dotyczące plików cookie w dowolnym momencie, a także dowiedzieć się więcej na ich temat
Akceptuj Czytaj więcej

Willa „Anna”

Legenda
Wesoła i Grzegórzki
Architekt:

Stanisław Juszczyk

Lata budowy:

1934–1935

Adres:

al. Beliny-Prażmowskiego 54

Informacje o obiekcie

To jedna z najciekawszych pod względem stylistycznym willi powstałych w latach trzydziestych na osiedlu oficerskim. Została wybudowana w ramach działalności Oficerskiej Spółdzielni Mieszkaniowej dla Stanisława i Władysława Wanickich w latach 1934-35. Zaprojektował ją Stanisław Juszczyk. Willa posiada prostą, symetryczną bryłę. Zastosowano tutaj niemalże płaski dach znajdujący się ponad wydatnym gzymsem okapnikowym, a na elewacjach bocznych umieszczono dwukondygnacyjne wykusze o dużych narożnych oknach. Najciekawszą formę uzyskała fasada. W jej centralnej, znacząco cofniętej części znalazły się drzwi wejściowe, połączone z pionowym oknem doświetlającym klatkę schodową. Do ukształtowanej w ten sposób „niszy” przylegają cztery duże okna. Geometryczność podziałów części centralnej silnie kontrastuje z całkowicie gładkimi bocznymi partiami elewacji frontowej. Ponad środkową partią fasady umieszczono elegancki napis „WILLA ANNA”, z płaskorzeźbionym tondem pośrodku, przedstawiającym Marię z Dzieciątkiem. Tego typu tonda, nawiązujące do sztuki włoskiego renesansu (niekiedy nawet pokryte kolorową glazurą) stosunkowo często dekorowały krakowskie domy mieszkalne. Także nadawanie nieruchomości nazwy pochodzącej od imienia jednej z członkiń rodziny było wówczas popularną praktyką.
Osiowe, surowe i powściągliwe w swym wyrazie zakomponowanie fasady przydaje willi „Anna” swoistej monumentalności. Tego typu rozwiązania pojawiały się w Krakowie, a jako najbardziej okazały przykład należy wskazać willę Edmunda Rosenhaucha, zaprojektowaną w 1925 roku przez Wacława Krzyżanowskiego, znajdująca się przy ul. Lea. Wydaje się, że prostota i elegancja dzieła Juszczyka miała wpływ na ukształtowanie fasad wielu okolicznych budynków, w szczególności kilku dwupiętrowych kamienic znajdujących się po przeciwnej stronie alei.

Opracowanie:

Kamila Twardowska

Szlak modernizmu

Zobacz inne obiekty na trasie

Wybrane trasy

Trasa

Nowa Huta

Informacje:
Czytaj

Nowa Huta to najważniejsza kreacja urbanistyczna powojennego Krakowa i kluczowe osiągnięcie polskiej architektury okresu socrealizmu. Spacer poświęcony najstarszej części Nowej Huty przybliża historię rozwoju dzielnicy oraz pokazuje różnorodność polskiej architektury tego okresu. Oprócz Placu Centralnego przedstawia historię modernistycznego Bloku Szwedzkiego oraz Arki Pana w Bieńczycach.

Trasa

Stare Miasto

Informacje:
Czytaj

Krakowskie Stare Miasto rzadko kojarzone jest z modernizmem. Tymczasem po wielkim pożarze miasta w 1850 roku średniowieczny rdzeń Krakowa przeszedł radykalną wymianę zabudowy, którą kontynuowano w okresie międzywojennym. W centrum miasta wznoszono wówczas luksusowe kamienice, a w jego bezpośrednim sąsiedztwie wielkie budynki publiczne, siedziby banków i instytucji państwowych.

Trasa

Godła Kamienic

Informacje:
Czytaj

W okresie międzywojennym szybko rozbudowywany Kraków przywrócił i rozwinął tradycję umieszczania godeł nad wejściami do nowopowstałych kamienic. W ten sposób powstała bogata i rozsiana po całym mieście galeria płaskorzeźb, malowideł ściennych, rzeźb figuralnych, które tworzyli najlepsi krakowscy artyści. Trasa przybliża wybrane przykłady tego wyjątkowego, krakowskiego fenomenu.

Organizator
Inicjatorzy
Wsparcie
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa
Partnerzy