Multikino

Pod koniec lat 90. w Krakowie zaczęto budować pierwsze duże centra handlowe. Początkowo były to przede wszystkim obszerne hale supermarketów, którym od strony wejścia towarzyszył pasaż handlowy. Przeważnie wznoszono je na podstawie dostosowanych do polskich przepisów projektów typowych. W omawianym okresie, w Krakowie powstawały one na terenach poprzemysłowych (ul. Zakopiańska, ul. Pilotów) lub na pustych dużych parcelach położonych pomiędzy centrum Krakowa a Nową Hutą (ul. Dobrego Pasterza, al. Pokoju). W 1997 roku według koncepcji Krzysztofa Ingardena i Jacka Ewý po południowej stronie alei Generała Tadeusza Bora-Komorowskiego powstał pierwszy tego typu obiekt, który wzniesiono dla francuskiej sieci Géant, i równocześnie pierwszy w tej okolicy wielkopowierzchniowy budynek usługowy. W kolejnych latach, w bezpośrednim sąsiedztwie powstały dwa następne. W 2000 roku po północnej stronie oddano do użytku pierwszy w Krakowie Aquapark, który powstał według projektu przygotowanego przez specjalizującą się w tego typu budownictwie pracowni Marka Pakuły z Kielc. Nawiązując w swoich dekoracjach do form średniowiecznych zamków oraz form okrętowych, budynek pływalni był jednym z pierwszych w Krakowie, w którym mniej lub bardziej świadomie sięgnięto po kicz.
Na tym tle pozytywnie wyróżnił się ukończony rok później po jego wschodniej stronie budynek pierwszego w Krakowie kina wielkopowierzchniowego. Krakowskie Multikino obejmuje łącznie dwanaście sal kinowych. W chwili oddania do użytku atutem promocyjnym zespołu była sala z największym wówczas ekranem w Polsce. Inaczej niż w pobliskim hipermarkecie oraz budynku pływalni, autorzy Multikina sięgnęli po bardzo prosty, wręcz klasyczny zestaw rozwiązań formalnych i kolorystycznych. Zwarta bryła budynku składa się z trzynastu przylegających do siebie prostopadłościanów, które zgrupowano wzdłuż dwóch głównych korytarzy. W narożniku umieszczono obszerny, przeszklony hol. Od południa towarzyszy mu reprezentacyjne wejście z kolumnadą i zadaszeniem. W narożniku umieszczono także przeszkloną, smukłą iglicę. Na elewacjach wykorzystano duże prostopadłe płaszczyzny utrzymane w kolorystyce i kompozycji nawiązującej do neoplastycznych prac Pieta Mondriana.
W chwili powstania prosta kompozycja wykorzystująca grę brył uzupełnioną abstrakcyjną kompozycją kolorystyczną pokazywała, że w obrębie budownictwa komercyjnego może powstawać ciekawa, niebanalna architektura. Projekt Multikina przygotowała krakowska pracownia DDJM, na czele której stali wówczas Marek Dunikowski, Wojciech Miecznikowski i Artur Jasiński. Przed przełomem 1989 roku wszyscy trzej mieli na swoim koncie doświadczenia z pracy na Bliskim Wschodzie. Dwaj pierwsi zasłynęli za sprawą zwycięstwa w prestiżowym konkursie na projekt budynku Biblioteki Narodowej w Syrii, która w latach 70. i 80. należała do bliskich sojuszników Polski. Ukończony w 1984 roku w Damaszku monumentalny gmach utorował im drogę do dalszej kariery. Pod koniec lat 80. obaj architekci pracowali także jako visiting professors na University of Tennessee w Knoxville w USA. Powstała w 1991 roku pracownia DDJM, szybko stała się jedną z wiodących w Krakowie, zdobywając coraz bardziej ambitne projekty z zakresu budownictwa komercyjnego, głównie biurowego.