Dom Profesorów UJ przy al. Słowackiego 15










Ludwik Wojtyczko
1929–1931
Dzielnica I – Stare Miasto
Mieszkalne wielorodzinne
al. Słowackiego 15 / ul. Łobzowska 61
Informacje o obiekcie
Budynek powstał w latach 1929–1931. Kooperatywa (spółdzielnia) profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego początkowo planowała wzniesienie domów jednorodzinnych, jednak ze względów oszczędnościowych wybudowano dom wielomieszkaniowy, o nowoczesnej konstrukcji żelbetowej. Do niedawna jego elewacje były zaniedbane i budził raczej negatywne skojarzenia – nazywano go nawet „trumną”, jednak ostatni remont wydobył piękno oraz wyrafinowaną elegancję bryły. Budynek stanowi ważny akcent narożnika ulicy Łobzowskiej i al. Słowackiego. Ma ciekawy rzut w kształcie litery „V” z wewnętrznym dziedzińcem i posiada dwie klatki schodowe: główną oraz zewnętrzną dla służby. Ścięty narożnik zaakcentowano dwoma wielobocznymi wykuszami mieszczącymi zabudowane loggie. Boczne elewacje posiadają dwie strefy: główną, wyznaczoną przez okna ujęte w pionowe, przebiegające przez całą wysokość płyciny oraz górną o charakterze attyki mieszczącą piąte piętro. Ozdobiono ją rastrem kwadratów o czarnych krawędziach wypełnionych naprzemiennie kołami i rombami. Zastosowano elegancką ograniczoną do kilku barw kolorystykę elewacji. Cokół oraz geometryczne podziały wykonano z połyskliwego, czarnego klinkieru z fabryki w Grudziądzu.
Na każdym z pięter umieszczono po dwa komfortowe, pięciopokojowe mieszkania profesorskie. Pierwotnie znajdowały się w nich specjalnie urządzone pokoje telefoniczne. Ciekawie rozwiązano wnętrze holu, w którym ulokowano szyb z windą. Pochodzi ona z czasów wznoszenia domu, ma ośmioboczny kształt, a jej ściany dekorują lustra. Na suficie holu wykonano czerwono-zielone sgraffito z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz ornamentem w stylistyce tak zwanej szkoły krakowskiej, łączącej w sobie trójkątną geometrię z przestylizowanymi motywami ludowymi. Elegancji całości dodaje posadzka z czarnych i białych ceramicznych płytek oraz drzwi wejściowe o fantazyjnych podziałach. Główna klatka schodowa otrzymała rzadko spotykany, trójkątny kształt. W jej suficie umieszczono świetlik o metalowych podziałach w formie przenikających się rombów. Styl budynku można określić jako modernizm z elementami stylistyki polskiego art déco, chociaż swoim wyrafinowaniem i czarno-białą kolorystyką przypomina również realizacje wiedeńskiej secesji.
Opracowanie:
Aneta Borowik
Szlak modernizmu
Zobacz inne obiekty na trasie
Plomba przy ul. Grottgera
Kościół p.w. Św. Szczepana
Szkoła Podstawowa nr 93
Wybrane trasy
Półwsie Zwierzynieckie
Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.
Wesoła i Grzegórzki
Spacer prowadzi przez dawne przemysłowe obszary miasta, które w okresie międzywojennym zaczęto przekształcać w największą dzielnicę willową Krakowa, a po II wojnie światowej w nowe centrum administracyjne i biurowe. Znajdziemy tam budynki emblematyczna niemal dla wszystkich etapów dwudziestowiecznego rozwoju Krakowa.
Stare Miasto
Krakowskie Stare Miasto rzadko kojarzone jest z modernizmem. Tymczasem po wielkim pożarze miasta w 1850 roku średniowieczny rdzeń Krakowa przeszedł radykalną wymianę zabudowy, którą kontynuowano w okresie międzywojennym. W centrum miasta wznoszono wówczas luksusowe kamienice, a w jego bezpośrednim sąsiedztwie wielkie budynki publiczne, siedziby banków i instytucji państwowych.