Korzystając z tej witryny, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie. Możesz zmienić ustawienia dotyczące plików cookie w dowolnym momencie, a także dowiedzieć się więcej na ich temat
Akceptuj Czytaj więcej

Szkoła Podstawowa nr 87

im. Henryka Jordana

Legenda

Informacje o obiekcie

Szkoła Podstawowa nr 87 na os. Teatralnym zaprojektowana została przez Józefa Gołąba, a zrealizowana w latach 1960-61. Należała do grupy tzw. tysiąclatek. Nowohucka tysiąclatka powstała w trybie pilnym i była jedną z pierwszych szkół zrealizowanych w ramach akcji „Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego”. Budowę szkół w całym kraju finansowano między innymi ze społecznych składek wpłacanych przez zakłady pracy i osoby prywatne w Polsce i zagranicą.
Szkoła zaplanowana została jako zespół dwukondygnacjowych budynków. Gmach główny ma prostą elewację o wejściu z płaskim daszkiem wspartym na stalowych, cienkich podporach. Elewacja budynku składa się z dużych okien na krańcach oraz małych przepruciach w środku. Od głównego budynku odchodzi długi korytarz, wzdłuż którego rozmieszczono proste, kubiczne, pawilony z salami lekcyjnymi po trzy z każdej strony. Na końcu korytarza ulokowano budynek sali gimnastycznej. Całość założenia tworzy układ grzebieniowy.

Wnętrza szkoły były dobrze doświetlone poprzez duże okna tworzące szklane ściany; sale lekcyjne zaprojektowano jako przestronne pomieszczenia z nowoczesnym wyposażeniem w lekkie, dwukolorowe ławki szkolne osadzone na metalowych nóżkach. Oświetlenie wnętrza również wprowadzało nowe technologie – lampy były jarzeniowe, a podłogi wyłożono kolorowymi płytkami. Przy każdej klasie znajdowała się oddzielna szatnia. Szkoła zaprojektowana została jako nowoczesna – przestronna, funkcjonalna, dobrze doświetlona, z pomieszczeniami pomocniczymi: kuchnią, stołówką, pracowniami warsztatowymi i wspomnianą salą gimnastyczną. W budynku głównym na parterze, przewidziane były pomieszczenia służbowe i reprezentacyjne, na piętrze specjalistyczne sale lekcyjne. Pozostałe pawilony mieściły sale lekcyjne

Szkoła została zrealizowana na miejscu, w którym planowano budowę kościoła. Wydany przez władzę zakaz budowy świątyni doprowadził do konfliktu ze społeczeństwem. 27 kwietnia 1960 roku rozpoczęły się rozruchy mieszkańców, którzy wystąpili w obronie istniejącego tam krzyża, znaczącego początek budowy kościoła. Ostatecznie krzyż pozostał na swoim miejscu, ale kościół nie został wybudowany, stanęła tam szkoła. Wydarzenie to jest określane w opracowaniach historycznych jako „walka o krzyż”.

Opracowanie:

Magdalena Smaga

Wybrane trasy

Trasa

Nowa Huta

Informacje:
Czytaj

Nowa Huta to najważniejsza kreacja urbanistyczna powojennego Krakowa i kluczowe osiągnięcie polskiej architektury okresu socrealizmu. Spacer poświęcony najstarszej części Nowej Huty przybliża historię rozwoju dzielnicy oraz pokazuje różnorodność polskiej architektury tego okresu. Oprócz Placu Centralnego przedstawia historię modernistycznego Bloku Szwedzkiego oraz Arki Pana w Bieńczycach.

Trasa

Półwsie Zwierzynieckie

Informacje:
Czytaj

Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.Spacer po Półwsiu Zwierzynieckim odkrywa jedną z najbardziej urokliwych dzielnic międzywojennego Krakowa, galerię modernistycznych kamienic, oryginalnych detali i dekoracji, którą uzupełniają śmiałe kreacji powojennego modernizmu na czele z zespołem Hotelu Cracovia i Kina Kijów.

Trasa

Poza głównymi trasami

Informacje:
Czytaj

W XX wieku miał miejsce dynamiczny rozwój Krakowa, którego ślady pod postacią wyjątkowych dzieł architektury odnajdziemy na ternie całego miasta. Spacerując po często odległych dzielnicach możemy dotrzeć do wielu wybitnych budowli z okresu międzywojennego oraz z czasów przyspieszonej ekspansji miasta po 1945 roku.

Organizator
Inicjatorzy
Wsparcie
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa
Partnerzy